Onze karateka’s

“Lid zijn bij Kishido voelt als een warm bad. Het stemt mij positief om te zien hoeveel aandacht er in Kishido ook ligt op het leven buiten de dojo.”

• Omschrijf jezelf in drie woorden.

Gepassioneerd, Chaotisch, Leergierig.

• Wat weten maar weinig Kishido-leden van je?

Toen ik klein was had ik een hekel aan sport. Ik was als ADHD-kind echter wel een flinke stuiterbal, dus aan beweging geen tekort. 

• Waar (en eventueel met wie) woon je?

In een studio op de Breestraat in Leiden. Ik heb een vriendin met wie ik, sinds de lockdown, praktisch samenwoon. Maar nog niet officieel.

• Wanneer ben je begonnen met karate en herinner je je nog waarom?

Mijn “karatereis” begon in 2009. Ik was 17 en had twee keer een nare ervaring gehad in Leiden. Ik was een keer aangevallen tijdens uitgaan en een jaar daarna nogal gewelddadig overvallen. Een zelfverdedigingscursus van school had me daar weinig geholpen, dus ik ging op een vechtsport. Boksen vond ik eng, judo leek me niks, krav maga vond ik te hard. Na wat verder rondvragen werd het karate. Na een half jaar was ik eigenlijk vergeten waarom ik begonnen was en zat ik diep in de rabbit hole van karate.

• Leukste onderdeel van karate?

Dit is erg moeilijk kiezen. Ik ben eigenlijk gewoon erg blij met alle onderdelen die er in karate zitten. Ik zou het liefst zeggen dat het de harmonie is tussen alle onderdelen die het zo mooi maakt. Alleen maar kihon lopen zou op den duur saai worden, alleen maar kata of kumite idem. Maar juist omdat je vordert in je kata, zit er progressie in je kata, wordt je kumite natuurlijker en zie je vaker creatieve bunkai opdoemen.

• Welk karatemoment was voor jou een overwinning?

Mijn allereerste keer kumite. Het besef dat je al die tijd tóch de middelen hebt om je te verweren. Dit blijft een terugkerend ding. De stelselmatige overwinning van de innerlijke vijand.

• Welke eigenschap/karaktertrek helpt jou het beste op jouw do/weg om een goede karateka te worden?

Ik ben naast karateka ook een mens met ADHD. Dat staat te boek als een leerprobleem. Maar wanneer je iets vindt wat je dan écht leuk vindt, moet je het ook elke dag doen. Dit heeft mijn ontwikkeling geholpen in het begin. Ik heb dit met veel dingen gehad, maar eigenlijk is martial arts het enige ding in mijn leven wat de aandacht blijft vasthouden.

• En welke eigenschap/karaktertrek staat je het meest in de weg? 

Mijn Tai-Sifu (de sifu van mijn sifu) zei ooit, geheel terecht: “Je wilt te graag”. Waar hij op doelde was dat ik ook iets mag temperen in wat ik doe. Te veel, te lang, te hard trainen was iets wat alles behalve gezond bleek (ik heb niet voor niets twee keer een burnout gehad). Mijn zoektocht is erg toegespitst op het vinden van balans en ontspanning (binnen en buiten de training).

• Wat was het nuttigste inzicht dat je kreeg tijdens of door karate?

Het nuttigste inzicht dat ik heb gekregen dankzij karate is de rust die het van binnen kan brengen. Dit is alleen niet in de dojo opgekomen, maar mede door een periode mindfulnesstherapie (voor mijn ADHD) en het lezen van Miyamoto Musashi. De psycholoog liet me zin waar het eigenlijk op sloeg dat karate ‘bewegende zen’ wordt genoemd en leerde me, via meditatie, die rust te ontdekken. Miyamoto Musashi, voor hen die hem niet kennen: hij was de allergrootste zwaardvechter allertijden in Japan, schreef iets betekenisvols over de Warrior’s mindset, in het tweede hoofdstuk van het Boek van Vijf Ringen:

“Keep the mind in the exact center, not allowing it to become sidetracked; let it sway peacefully, not allowing it to stop doing so for even a moment. […]. Do not let the mind become clouded inside; keep it broad, and place your wisdom in that broad place.”

• Welke karateka is je voorbeeld en waarom?

Dat vind ik lastig om te zeggen. De keuze is immers reuze. Allereerst wil ik aanstippen dat ik denk dat nederigheid de beste vaardigheid van een karateka is. In wie ik dat erg sterk zag was Gichin Funakoshi, the man himself, en hoe hij het ervoer om naar Japan te verhuizen, daar als congiërge te werken voor hij een dojo kon openen. Binnen Kishido zie ik dit goed terug bij Dirk en Kevin. Na elke correctie hoor ik altijd: “Ja, ik moet er zelf ook in verbeteren”. Dat vind ik altijd heel erg leuk om te zien. Ik vind het bij hun beide leuk om te zien hoe karate een plek in hun leven heeft. In de dojo tot de beste behoren, maar nog steeds open staan voor input van buitenaf. Osu!

• Met welke Kishido-karateka beleefde je het afgelopen jaar een mooi/grappig/inspirerend/gezellig moment? 

Lid zijn bij Kishido voelt als een warm bad. Bij mijn kungfuschool heb ik altijd een sterke familiy feel gehad. Dit vond ik missen bij mijn vorige karateschool. Het stemt mij positief om te zien hoeveel aandacht er in Kishido ook ligt op het leven buiten de dojo. Het zijn voor mij de interacties in de lessen ik erg waardevol vind, elke keer leer ik onwijs veel bij. Maar daarbuiten zijn ook erg vaak de gesprekken buiten de lessen om gaaf. Daar is er ruimte voor het wisselen van gedachten, slechte grappen en de mens achter elke karateka te leren kennen. Het benadrukt des te meer dat karate niet ophoudt bij de deuren van een dojo.

• Hoe werkt karate door in je dagelijks leven?

Karate (en kungfu) zitten vrijwel de hele dag in mijn hoofd. Regelmatig kijk ik documentaires over Zen, Boeddhisme, Taoïsme en zoek naar parallelen met martial arts. In mijn studie psychologie schreef ik regelmatig papers naar de voordelen die karate met zich meebrengen voor mentaal functioneren en mentale gezondheid. En last but not least, recent heb ik mijn coachingspraktijk Karate-Based Coaching geopend. Hier help ik mensen met innerlijke chaos via de mix van Psychologie en Shotokan. Daar probeer ik niet karateka’s te trainen, maar mensen te leren inzien waar dat ‘aandachtsspiertje’ zit. Als ze hem hebben gevonden, gaan we hem trainen.

• Wat is je trainingsdoel voor het komende jaar?

Mijn eerste dan (Shodan) halen.

• Wat hoop je uit de trainingen te kunnen halen?

Elke week beter zijn dan de vorige week.

• Bij welk onderdeel ‘smokkel’ je wel eens?

Klinkt nerdy, maar het huiswerk schiet er soms bij in. Na elke examentraining schrijf ik mijn pointers op in een schriftje en neem ik me voor dat thuis te trainen.

• Hoe kunnen we Kishido een betere/leukere vereniging maken?

Moeilijk als het al zo leuk is. Maar ik heb ooit gehoord dat er animo is voor ‘field trips’. Ik wil een keer zoiets organiseren naar mijn kungfuschool. Mijn Sifu heeft een shodan in Shotokan en zou graag eens een inkijkje in kungfu willen geven. Een ander idee is af en toe een les met een thema, e.g.: hoe vecht je tegen een gewapende tegenstander, hoe verweer je je tegen meerdere tegenstanders, zoiets.

• Wil je nog iets kwijt dat nog niet aan bod is gekomen?

Ik heb al een hoop gezegd. Het enige wat mij rest is dat ik wil zeggen dat ik blij ben met deze dojo. Ik hoop jullie allemaal nog lang te mogen zien en met jullie veel zweterige trainingen te mogen doormaken.

Osu!

“De waarde zat hem niet in die zwarte band zelf, maar in alles dat ik geleerd had op weg naar die zwarte band.”

Ik ben Leyla, van oorsprong Italiaanse, en woonachtig in Nederland/Leiden sinds 2003.

• Omschrijf jezelf in drie woorden.

Geeft nooit op.

• Wat weten maar weinig Kishido-leden van je?

Dit weten echt niet veel mensen: dat ik nog steeds een gebroken hart van mijn geliefde kat die ooit is verdwenen.

• Waar (en eventueel met wie) woon je?

Met mijn vriend, mijn 8-jarige zoon, 2 katten en een hond. Ik geef iedereen in huis de ruimte, maar nodig de mannen soms uit voor een dansje in de woonkamer.

• Wanneer ben je begonnen met karate en herinner je je nog waarom?

In Italië ben ik begonnen, op m’n 14e. Ik weet niet eens meer waarom ik ‘ja’ zei toen m’n vrienden me overhaalden om eens mee te trainen. Maar ik weet wel dat ik uiteindelijk als enige door ben gegaan.

• Leukste onderdeel van karate?

Ik leer veel over mezelf.

• Welk karatemoment was voor jou een overwinning?

Dat ik m’n zwarte band haalde. Maar het was niet zo zeer het behalen van de zwarte band op zich. De waarde zat hem voor mij in alles wat ik geleerd had op weg naar die zwarte band. 

• Welke eigenschap/karaktertrek helpt jou het beste op jouw do/weg om een goede karateka te worden?

Geduld helpt. Daarnaast de wil om altijd te blijven leren. En ik houd van uitdagingen. 

• En welke eigenschap/karaktertrek staat je het meest in de weg?

Mijn lichaam zit me altijd in de weg voor m’n gevoel. Trainen is dus voortdurend leren ‘omgaan’ met dat lichaam.

• Wat was het nuttigste inzicht dat je kreeg door karate?

Alles is mogelijk en alles is te leren.

• Hoe werkt karate door in je dagelijks leven?

Ik leer om flexibeler te zijn, om je aan te blijven passen. Minder star te zijn.

• Wat is je trainingsdoel voor komend jaar?

Überhaupt weer trainen! Dat kon natuurlijk niet altijd in dit coronajaar.

• Hoe kunnen we Kishido een nog leukere vereniging maken?

Nog meer verbinding met internationale organisaties. Er worden echt leuke stages en workshops georganiseerd. Kunnen we daar niet een keer aan deelnemen?